Οι μισοί τον μισούν και επικρίνουν τις μέχρι σήμερα σκηνοθετικές του προσεγγίσεις ενώ οι άλλοι μισοί τον θαυμάζουν και επικροτούν ακόμη και τις πλέον εκκεντρικές επιλογές του.
Για τους πρώτους είναι ένας βάρβαρος βάνδαλος της έβδομης Τέχνης και για τους άλλους πρωτοπόρους και ξεχωριστός.
Με τον ίδιο τρόπο ο συγγραφέας του Γκάτσμπι, Σκότ Φιτζέραλντ είχε επικριθεί, υποστηρίζει ο Μπάζ Λούρμαν.
«Υπέφερε και αυτός από τις συνέπειες των επιλογών του. Ο Φιτζέραλντ ήταν, εντός εισαγωγικών, ένας κλόουν, σαν και μένα».
«Η κρίσιμη πτώση είναι σχεδόν πανομοιότυπη σε όλες τις ταινίες μου» εξομολογείται, στη συνέχεια ο Λούρμαν.
«Δεν πρόκειται για απογοήτευση μοιάζει με τη διάπραξη ενός βίαιου, αποτρόπαιου εγκλήματος ενάντια σε κάποιον, πολύ οικείο σε ένα οικογενειακό μέλος» τονίζει με έμφαση.
Αυτή τη φορά το θύμα είναι ο Γκάτσμπι, ο ήρωας της κλασικής νουβέλας του Σκοτ Φιτζέραλντ γραμμένης το 1925.
Ο Φιτζέραλντ έλαβε τότε πολλές κακές κριτικές, όπως και ο Λούρμαν.
Στην ταινία του Λούρμαν, που πρωταγωνιστεί ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, η ανάλαφρη ατμόσφαιρα και οι εκλεπτυσμένοι τρόποι των ηρώων αλλάζουν σε ένα ψυχολογικό καλειδοσκόπιο που «στήνει» ο αμφιλεγόμενος σκηνοθέτης με πολύ θόρυβο και άφθονο χρώμα να πλημμυρίζει την οθόνη.
Ο Ντι Κάπριο είχε πρωταγωνιστήσει και στην ταινία του Λούρμαν το 1996 «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και ο σκηνοθέτης θυμάται πως είχε πει, τότε, ότι «Ηταν ένα αγόρι με ένα Στραντιβάριους».
«Έχει ακόμη το Στραντιβάριους, αλλά έμαθα και να παίζει» συμπληρώνει με νόημα.
ΠΗΓΗ:www.tanea.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου